Πώς θα αντιμετωπίσεις εκείνους που \"έχουν πάντα δίκιο\";

Σίγουρα έχεις γνωρίσει κάποια στιγμή στη ζωή σου έναν τέτοιον άνθρωπο. Μάλιστα, είναι εξαιρετικά πιθανό να έχεις έναν τέτοιον στον ευρύτερο κοινωνικό σου κύκλο, όπως έναν συνάδελφο έτοιμο να σχολιάσει ανά πάσα στιγμή το πώς δουλεύουν οι άλλοι στο γραφείο, ακόμα και σε ειδικότητες άσχετες με τη δική του, ή μια μαμά από το σχολείο του παιδιού που σε κάθε σχολική γιορτή λέει ότι η οργάνωση είναι χάλια και ότι κανείς εκεί μέσα δεν ξέρει να φτιάχνει θεατρικές παραστάσεις... Μήπως να τους έδειχνε εκείνη;

Είναι γεγονός ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν γνώμη επί παντός επιστητού, την εκφράζουν χωρίς να τους την έχει ζητήσει κανείς και φυσικά πάντα ξέρουν καλύτερα για όλα: τα εμβόλια, την ανατροφή των παιδιών, την κρυφή πολιτική ατζέντα, το πώς γίνεται ο τέλειος μπακαλιάρος σκορδαλιά... Το πεδίο της γνώσης δεν έχει τόση σημασία, αυτό που είναι το χαρακτηριστικό των συγκεκριμένων ατόμων είναι ότι διέπονται από την απόλυτη σιγουριά ότι έχουν πάντα δίκιο, χωρίς, κατά κανόνα, να διαθέτουν καμία ειδική γνώση πάνω στο αντικείμενο.

Τις περισσότερες φορές είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι γιατί μιλάνε δυνατά καλύπτοντας κάθε αντίλογο και, αφού τελειώσουν το λογύδριό τους, παίρνουν ένα αυτάρεσκο ύφος σαν να έχουν πει τη μεγαλύτερη σοφία, ενώ στην πραγματικότητα δεν είπαν τίποτε ουσιαστικό. Πολύ συχνά μάλιστα δίνουν συμβουλές και αγορεύουν για ζητήματα στα οποία δεν είναι ούτε κατά διάνοια ειδήμονες, ενώ δεν είναι απίθανο να μιλάνε με την ίδια σιγουριά ακόμα και όταν απευθύνονται στους καθ’ ύλην αρμόδιους.

Και για να κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, θεωρούν ότι όλοι είναι υποχρεωμένοι να τους ακούσουν, ακόμα και όταν εξηγούν σε κομμώτριες το μυστικό για να πετύχει το τέλειο χρώμα στα μαλλιά, σε σεφ το πώς θα φτιάξουν το καλύτερο αβγολέμονο και σε μηχανικούς για τη στατικότητα των κτιρίων. Γιατί όμως το κάνουν αυτό; Προφανώς ο στόχος τους δεν είναι να προκαλέσουν τη δυσαρέσκεια όλων όσοι βρίσκονται κοντά τους σε κάθε συνάντηση ή εκδήλωση στην οποία συμμετέχουν ούτε να γίνουν αντιπαθητικοί. "Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο συχνά στερούνται επαρκούς αυτογνωσίας και απέχουν πολύ από το να είναι όσο δυναμικοί φαίνονται" επισημαίνει η ψυχολόγος δρ Ναταλία Κουτρούλη.

Μπορεί με μια πρώτη ματιά οι άνθρωποι που τα ξέρουν όλα να φαίνονται γεμάτοι αυτοπεποίθηση, όμως η ειδικός διαβεβαιώνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων πρόκειται για άτομα που νιώθουν απομονωμένα, αγχωμένα, ακόμα και φοβισμένα. "Για να μπορούμε να ακούσουμε και να δεχτούμε τον τρόπο σκέψης των άλλων, χρειάζεται να διαθέτουμε αυτοπεποίθηση και οι άνθρωποι για τους οποίους μιλάμε δυσκολεύονται να σωπάσουν, να ακούσουν και να αποδεχτούν την άποψη των συνομιλητών τους" εξηγεί.

Το αποτέλεσμα; Δυστυχώς η συγκεκριμένη συμπεριφορά αργά ή γρήγορα γίνεται η αιτία που απομακρύνει αυτούς τους ανθρώπους από τους άλλους. Άλλωστε, ποιος θέλει να κάνει παρέα με έναν φλύαρο βαρετό τύπο που δεν απολαμβάνει τίποτα περισσότερο από το να λέει βροντερά ξανά και ξανά τι σκέφτεται; "Η ανησυχητική πραγματικότητα με όσους θέλουν να έχουν πάντα δίκιο είναι ότι χάνουν όχι μόνο την ουσιαστική ανθρώπινη επαφή, αλλά και την κρίση τους. Η αυτογνωσία σε συνδυασμό με συναισθηματική νοημοσύνη και καλύτερη ενσυναίσθηση των αναγκών των άλλων θα μπορούσε να τους βοηθήσει να κατανοήσουν πώς θα ήταν προτιμότερο να φέρονται αλλά και για ποιους λόγους είναι δυσλειτουργική η συμπεριφορά τους" τονίζει η ψυχολόγος.

Άλλωστε, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη συμπεριφορά κανενός άλλου. Μπορούμε μόνο να επηρεάσουμε τον τρόπο που θα αντιδράσουμε σε αυτήν" σημειώνει η ειδικός. Η μόνη ουσιαστική λύση θα ήταν η αναγνώριση αυτής της συμπεριφοράς εκ μέρους των ιδίων και η ανάπτυξη αυτογνωσίας ως το πρώτο βήμα για την προσωπική τους εξέλιξη και τη δημιουργία πιο υγιών και εποικοδομητικών σχέσεων. Μέχρι τότε, η καλύτερη στρατηγική για εμάς είναι να διαχειριζόμαστε τέτοιες καταστάσεις με σεβασμό και, όποτε είναι δυνατό, με λίγο χιούμορ, χωρίς να χάνουμε τη δική μας αυτοεκτίμηση, τη δική μας γνώμη και τον προσωπικό μας χώρο.